info

Koniec Artloop, który zachywcał i dawał do myślenia wielu…

W Sopocie odbywał się festiwal całkowicie skupiony na sztuce współczesnej, prezentowanej głównie w przestrzeni miasta wpływ na niego mieli twórcy i sami artyści.

 

W latach 2011-2016 Miasto Sopot we współpracy z Państwową Galerią Sztuki w Sopocie oraz Stowarzyszeniem A KuKu Sztuka zrealizowało 5 edycji [+ odsłona pilotażowa] festiwalu artystycznego - ARTLOOP, który otwierał miasto na sztukę i sztukę na miasto, scalając/loopując wybrane przestrzenie licznymi działaniami/akcjami z zakresu sztuk wizualnych w powiązaniu z innymi sztukami.  ARTLOOP był artystycznym laboratorium, łączył młodą sztukę ze sztuką uznaną, przestrzenie, idee i koncepcje, łączył ludzi, otwierając ich na nowe aktywności, konteksty, emocje. | 00 ARTLOOP | 16–18 września 2011 | www.2011.artloop.pl | 01 ARTLOOP | Kurort | 6–9 września 2012 | www.2012.artloop.pl | 02 ARTLOOP | Mind The Gap! | 5–8 września 2013 | www.2013.artloop.pl | 03 ARTLOOP | Relax + Rekreacja | 4–7 września 2014 | www.2014.artloop.pl | 04 ARTLOOP | Nocna Zmiana | 3–6 września 2015 | www.2015.artloop.pl | 05 ARTLOOP | Kumulacja | 27 sierpnia–4 września 2016 | www.2016.artloop.pl | Zachęcamy do zapoznania się z katalogiem podsumowującym wszystkie edycje, z którego pochodzi słowo wstępne głównych kuratorek ARTLOOP. | ARTLOOP (2011–2016) – prototypowanie przestrzeni i relacji. | Sopot był dla nas przede wszystkim przestrzenią do weekendowych spotkań ze znajomymi. Taki był punkt wyjścia. Obie pochodzimy z Gdańska. ARTLOOP zmienił nasze myślenie i w jakimś sensie zmienił nas. Sześć lat historii twórczych zmagań z materią, spotkań z artystami i odbiorcami – momentami wyczerpujących, ale i satysfakcjonujących. Dopiero teraz, gdy projekt się zakończył, łapiemy dystans, weryfikujemy nasze założenia, odkrywamy, że wiele z zaproponowanych realizacji i aktywności było prototypowaniem rozwiązań, wychodzeniem ku nowemu i nieznanemu. | ARTLOOP był eksperymentem, procesem, otwartym polem działania i namnażania różnorodnych rozwiązań – dla miasta, mieszkańców, widzów, artystów, dla uwrażliwionych na sztukę, a także zupełnie się nią nieinteresujących, przypadkowych odbiorców. Teraz, gdy się zakończył, pozostaje po nim zapis spotkań, seria prototypów i zaczyn możliwych, trwałych interwencji w przestrzeni miasta. Niewątpliwie jednak ważna była także jego tymczasowość – te cenne momenty niepowtarzalnych mikrozmian, jednorazowe gesty, odblaski, powidoki, prezentacje w niestandardowych lokalizacjach, odkrywanie Sopotu z zupełnie innej perspektywy, również dzięki dekonstrukcji, a czasami i krytyce turystycznego raju. | Prototypowanie przestrzeni i relacji rozumiemy jako eksperymentalne projektowanie i testowanie możliwości pośredniego lub bezpośredniego spotkania artystów z odbiorcami ich dzieł w konkretnej przestrzeni, jako korespondowanie i ścieranie się nowych idei, nowych obiektów, sytuacji, potencjałów i potencjalności. To także budowanie wielowątkowego dialogu pomiędzy różnymi wariantami artystycznej rzeczywistości, w której dzieło zawsze pozostaje w relacji do czegoś/kogoś innego. W wyniku tych świadomie zaprojektowanych spotkań ze sztuką w przestrzeni publicznej zmieniała się perspektywa i siatka relacji, zmieniało się też spojrzenie na samą przestrzeń miasta i kurortu. Sopot stawał się bliższy, własny, w jakimś sensie oswojony. Jednych być może drażnił, prowokował, innych zachwycał i skłaniał do weryfikacji spojrzenia. | Kluczowa była dla nas relacja z odbiorcami – tu toczyła się gra o uwagę, o chwilowe „zawłaszczenie” i zatrzymanie spojrzenia Patrzącego, o jego przyjemność, ale i o jego świadomość. ARTLOOP nie był propozycją rewolucji, raczej dialogiem z przestrzenią, głosem o ukrytym potencjale miejsca i ukrytym potencjale użytkowników konkretnej przestrzeni, którzy konfrontują się ze sztuką, był o osobistym spotkaniu z Innym. Zapraszamy do zerknięcia z nami na artloopową panoramę, zapraszamy do zwiedzania artloopowego Sopotu. ARTLOOP otwierał się na dynamiczną interakcję z widzem, wychodząc poza formułę stricte instytucjonalnych pokazów i prezentacji, anektując przestrzeń miejską i poddając ją artystycznym transformacjom. Festiwal na różne sposoby oswajał odbiorców ze sztuką współczesną, korzystając z narzędzi makro [m.in. wystawa i obiekty w przestrzeni publicznej, koncerty] oraz mikro [m.in. projekty specjalne, efemeryczne akcje miejskie, instalacje, projekcje filmowe]. | Lena Dula + Emilia Orzechowska

A czy ty byłeś na tym festiwalu? Na co zwróciłeś szczególną uwagę i czy wybrałbyś się jeszcze raz? Dodaj swoją opinię w komentarzu!