Łukasz Surowiec (ur. 19 września 1985 w Rzeszowie) – polski artysta interdyscyplinarny, rzeźbiarz, performer, twórca filmów wideo, autor akcji społecznych. Związany z Art Agendą Nova w Krakowie i CSW Kronika w Bytomiu. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 2007-2009 student Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universität der Künste w Berlinie w latach 2009-2010.
Twórczość Łukasza Surowca jest zróżnicowana zarówno pod względem formy jak i zagadnień, podejmowanych przez artystę. Surowiec jest twórcą poszukującym, który w konfrontacji ze światem znajduje treści dla coraz to nowych projektów artystycznych, angażujących wiele aspektów rzeczywistości. Swobodnie porusza się pomiędzy dyskursami ważnymi dla sztuki współczesnej. Interesując się człowiekiem i jego egzystencją, zgłębia zagadnienie podmiotu i jego cielesności. Czy to w refleksji postkonceptualnej, gdzie ciało objawia się poprzez znak, ślad, subtelną aluzje, czy w badaniu swojskości/obcości własnego ciała modyfikowanego estetycznie[1]. Dokonuje tego często poprzez akt introspekcji, czego przykładem są liczne prace wideo z artystą w roli głównej, skupionym na własnym działaniu. Interesuje się granicą, gdzie estetyka łączy się z inżynierią i medycyną[2].
Odkrywa i stawia w centrum także peryferie rzeczywistości społecznej, gdy porusza się i pracuje wśród ludzi zepchniętych na margines. Zajmuje pozycję zaangażowaną społecznie. Inicjując proces, który może się potoczyć dalej i mieć wpływ na zmiany społeczne wykorzystuje prowokacje i fikcję artystyczną po to by wpływać na rzeczywistość. Pytanie o przestrzeń publiczną, a także kwestię pamięci i upamiętnienia w tejże przestrzeni wpłynął w znacznej części na projekt przygotowywany przez artystę na 7 edycję Berlin Biennale: Berlin-Birkenau, prezentowany również w Whitechapel w Londynie oraz Hong Kong City Hall. Projekt Berlin-Birkenau składał się z transportu setki sadzonek młodych brzóz z byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau do Berlina. Zostały one zasadzone w publicznych parkach, na terenach szkół oraz miejscach historycznie związanych z Holokaustem, pozostając ożywionym archiwum traumatycznej przeszłości[3].
W swoich obiektach i interwencjach artystycznych Surowiec wnika i bada aktualne stosunki społeczne, podejmuje również zagadnienia historyczne i polityczne. Ważne projekty realizowane przez artystę, odnoszące się do społecznych relacji, to między innymi Poczekalnia (2013), Skup łez (2014), Poziomica (2014). Celem jego artystycznych interwencji jest wcielenie w życie inicjatyw i strategii odpowiadających na zagadnienia społeczno-artystyczne. Jego twórczość przyjmuje formę metody umożliwiającej poznanie publicznej rzeczywistości, ze zwróceniem uwagi na jednostki marginalizowane[4]. W swojej twórczości Surowiec podejmuje aktualne kwestie społeczne, wychodząc także poza mury oficjalnych instytucji sztuki.